Oddworld: New ‘N’ Tasty Review

Πιο επίκαιρο από ποτέ και ένα εκ των κορυφαίων platformers, το Oddworld: New ‘N’ Tasty είναι η ανανεωμένη κυκλοφορία του Abe’s Oddysee. Και παραμένει ένα αριστούργημα.

1997. Ήμουν μόλις 5 χρονών, και ό,τι χρήματα έφταναν στα χέρια μου τα κράταγα σε έναν κουμπαρά με σκοπό να αγοράσω το -τότε- ολοκαίνουριο PlayStation. Όταν τελικά το πήρα, άνοιξα με τεράστια προσοχή το κουτί και είδα ότι συνοδευόταν από ένα περίεργο παιχνίδι. Στο εξώφυλλο υπήρχε ένας πράσινος εξωγήινος, με ένα κάπως γελοίο βλέμμα, που με προσκαλούσε στην παρέα του. Πού να ήξερα ότι θα άλλαζε όλη τη ζωή μου.

17 χρόνια μετά, το Oddworld: New ‘N’ Tasty με ξαναπάει πίσω σ’εκείνα τα χρόνια, με ένα παιχνίδι που δείχνει πως δεν πέρασε ούτε μέρα από πάνω του. Όλα όσα το έκαναν ένα εκ των καλύτερων τίτλων που είχε να προσφέρει η πλατφόρμα της Sony είναι ακόμα εδώ, για μια καινούρια γενιά, αλλά και για την γενιά που μεγάλωσε μαζί του. Αυτά που προσέφερε ήταν έξυπνα παζλ, έναν ολοκαίνουριο και παράξενο κόσμο, μια ιστορία που αντιμετώπιζε ζητήματα όπως σκλαβιά, ανήθικες βιομηχανικές τακτικές και πολλά άλλα, πάντα με μια τεράστια δόση χιούμορ.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Στον πλανήτη Oddworld, ζουν οι Mudokons, οι οποίοι είναι κατά κύριο λόγο σκλάβοι των Glukkons, μιας φυλής αδίστακτων όντων που έχουν ως μόνο σκοπό τους την κυριαρχία. Όσοι Mudokons δεν είναι σκλάβοι ζουν στις άγριες, αχανείς εκτάσεις του Oddworld. Δυστυχώς, ο πρωταγωνιστής μας ο Abe, δεν είναι από αυτούς. “Εργάζεται” ως καθαριστής στη βιομηχανία RuptureFarms, όπου παράγονται διάφορα είδη τροφίμων. Σιγά σιγά, οι πωλήσεις των προϊόντων πέφτουν, και οι Glukkons καλούνται να αναζητήσουν κάτι φρέσκο… κάτι New ‘N’ Tasty. Τα άγρια Scrabs και Paramites έχουν αρχίσει να εξαντλούνται, και μια νέα σειρά προϊόντων έρχεται: το New ‘N’ Tasty, κατασκευασμένο από Mudokons! Όταν ο Abe κάνει αυτή την σοκαριστική ανακάλυψη, κάνει τα πάντα για να δραπετεύσει από το εργοστάσιο και να εκπληρώσει την προφητεία του λαού του — αυτή του ιερού απελευθερωτή, που θα σταματούσε την τρομοκρατία των Glukkons παίρνοντας τη μορφή του μυθικού θεού Shrykull. Και κάπως έτσι, το μαγευτικό ταξίδι μας ξεκινάει.

Απέναντι μας στην περιπέτεια αυτή θα βρεθούν πολλοί εχθροί, διαφόρων μορφών. Όταν χρειαστεί, αρκετά νωρίς στο ταξίδι μας, να έρθουμε αντιμέτωποι με τα ύπουλα, “σκοτεινά” Paramites μέσα στην ίδια τους τη πατρίδα, ο χιουμοριστικός τόνος του παιχνιδιού αρχίζει να δείχνει και το άλλο του πρόσωπο — αυτό του φόβου για το καινούριο, το άγνωστο. Γεννημένος κατευθείαν μέσα στην δουλεία, ο Abe δεν είχε ποτέ γνωρίσει τον έξω κόσμο. Το να μάθει πώς λειτουργούν τα Scrabs και τα Paramites είναι τόσο καινούριο για εκείνον όσο είναι για εμάς, πράγμα που καταφέρνει να “δέσει” την ιστορία με το gameplay χωρίς να δημιουργεί από μηχανής θεούς. Όντας το πρώτο παιχνίδι της σειράς Oddworld, το πώς κατάφερε να μας συστήσει με τον περίεργο κόσμο του ήταν αξιοθαύμαστο πριν 17 χρόνια, όπως και τώρα. Η ιστορία, γενικά, αποτελεί έναν κωμικό καθρέφτη της δικής μας πραγματικότητας. Όταν αρχίσουμε να παραλληλίζουμε γεγονότα και στοιχεία του κόσμου του Abe με τον δικό μας, βλέπουμε πως δεν διαφέρουμε πολύ. Κυριολεκτικά γεννημένος στη σκλαβιά, με ραμμένο στόμα και μοναδικό του ρούχο ένα σκισμένο ύφασμα γύρω από τη μέση του, με “κοστουμάτα” αφεντικά που θυσιάζουν όλο τον πλανήτη στον βωμό του χρήματος, o Abe δεν μοιάζει τόσο εξωγήινος τελικά. Ο Elum, ο πιστός σύντροφος του Abe που τον αφήνει να ιππεύσει πάνω του για αρκετά μεγάλο μέρος του παιχνιδιού, είναι χαρακτηριστικά παθητικός και φοβισμένος. Ζώντας μια ζωή κάτω από την τυραννία των Glukkons και των Sligs, των μερικώς-ρομπότ φρουρών που προστατεύουν και περιφρουρούν την RuptureFarms, έρχεται πάντα με σκυμμένο κεφάλι όταν τον φωνάζει ο πρωταγωνιστής. Όταν ένα μελίσσι πέσει, τρέχει να γλύψει το μέλι, κάτι που πιθανώς να μην μπορούσε να κάνει ποτέ πριν στη ζωή του. Το να λυθούν τα δεσμά είναι απλά η αρχή, καθώς το δύσκολο είναι η ενσωμάτωση και επιβίωση.

Εκεί που διαφέρει είναι στο τί μπορεί να καταφέρει. Με την δομή ενός platformer, το New ‘N’ Tasty είναι ένα δισδιάστατο παιχνίδι σε τρισδιάστατα γραφικά, με πάρα πολλά παζλ στοιχεία. Αρκετά συχνά, ο Abe θα κληθεί να λύσει ολοένα δυσκολότερους γρίφους για να φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στην εκπλήρωση της προφητείας. Ανακατασκευασμένο στην μοντέρνα μηχανή γραφικών Unity, το gameplay κατάφερε να έχει αρκετά βελτιωμένη απόκριση αλλά και απόδοση. Το να τρέχει το παιχνίδι σε σταθερά 60fps, χωρίς να υπάρχει διακοπή κατά την αλλαγή περιοχής (όπως γινόταν στο Oddysee), προσφέρει μια άκρως ρευστή ροή που κάνει πολύ διασκεδαστικό το αποτέλεσμα. Και παρά το κωμικό ύφος, τα Oddworld ποτέ δεν ήταν παδικά παιχνίδια. Μέσω της Unity, τα μοντέλα και τα εφέ είναι πολύ πιο ρεαλιστικά (προφανώς) σε σύγκριση με την αρχική έκδοση του 1997 (που ήταν επίσης πανέμορφη). Κάθε θάνατος σημαίνει αίμα, κομμάτια, και κωμική βία, που όμως παραμένει βία, αλλά ευτυχώς το New ‘N’ Tasty δεν περιστρέφεται γύρω από αυτό. Όλα αυτά μπορείτε να τα αποφύγετε κάνοντας τις κατάλληλες κινήσεις. Υπάρχει μεγάλη έμφαση στον stealth τρόπο παιχνιδιού, καθώς το άμυαλο τρέξιμο πέρα δώθε απλά θα στείλει τον Abe στην νεκροφόρα σε χρόνο dt. Πρέπει να αναλύετε τον χώρο, πρέπει να φτιάχνετε στρατηγική, και πρέπει το timing σας να είναι τέλειο. Το παραμικρό λάθος τιμωρείται, αλλά σαν Demon’s Souls αρκετά πριν το Demon’s Souls, ο θάνατος είναι επιβράβευση. Ο Abe αναγεννάται σε ένα λίγο προηγούμενο σημείο από αυτό που πέθανε, κι έτσι έχετε την ευκαιρία να ανταλλάξετε μερικούς θανάτους με γνώση του χώρου κίνησής σας.

 

Με μηχανισμούς όπως το GameSpeak, που επιτρέπει άμεση αλληλεπίδραση με διάφορους χαρακτήρες του παιχνιδιού, καλείστε να φέρετε στους 300 Mudokons των RuptureFarms την ευτυχία της ελευθερίας. Το πόσους θα ελευθερώσετε έχει άμεση επίπτωση στο gameplay, καθώς ο τερματισμός θα είναι δραστικά διαφορετικός ανάλογα το αποτέλεσμα. Ενώ κανονικά θα έχετε περίπου 20 ώρες παιχνιδιού, αν προσπαθήσετε να ανακαλύψετε κάθε μυστικό και να σώσετε κάθε Mudokon, έχετε τουλάχιστον άλλες 7-8 ώρες επιπλέον, και τα διαφορετικά τέλη προτρέπουν να ξαναπαίξετε το παιχνίδι μετά τους τίτλους τέλους. Έπειτα, έχουμε και την ικανότητα του Abe να ψέλνει και να καταλαμβάνει τα μυαλά των άλλων, δηλαδή να τους χειρίζεται, πράγμα που ανοίγει ακόμα περισσότερες πιθανές λύσεις στα αμέτρητα παζλ. Ευτυχώς, τα Slogs, τα αιμοβόρα σκυλιά των Sligs, δεν έχουν καν μυαλό, αλλά μπορείτε ακόμα να “κερδίσετε”. Με έξυπνη χρήση του θορύβου που δημιουργείτε και τα καπάκια/πέτρες που κουβαλάει ο Abe, μπορείτε να τα “ψαρέψετε” πάνω σε μια από τις νάρκες που τοποθετούν οι Sligs. Αμέτρητα σαν τα δόντια των Slogs είναι και τα κρυφά δωμάτια, που προσκαλούν τους παίχτες να τα αναζητήσουν αν επιθυμούν να ελευθερώσουν και τους 300 Mudokons. Κάτι που κάνει αρκετά ευκολότερη (και λιγότερο σπαστική) την λύση των παζλ είναι η ολοκαίνουρια προσθήκη του Quicksave, που επιτρέπει να σώσετε το παιχνίδι “στα γρήγορα” ανά πάσα στιγμή, και να κάνετε Quickload σε περίπτωση που τα σχέδιά σας αποτύχουν. Και στην περίπτωση που αποτυγχάνετε αρκετά, μπορείτε να δοκιμάσετε το co-op, το οποίο παραμένει αρκετά παλιάς σχολής. Ξεχάστε τα αχρείαστα “διπλά” με άγνωστους διαδικτυακούς ανθρώπους. Έχασες στο co-op και ο Abe έγινε κομμάτια; Καιρός να δώσεις το χειριστήριο στον διπλανό σου και να γελάς σατανικά μέχρι να κάνει ένα λάθος βήμα (κάθε λάθος βήμα κοστίζει πολύ!) που θα τον φέρει στον θάνατο, και το χειριστήριο πίσω στα χέρια σου. Και στην άλλη περίπτωση, αυτή που έχεις τόσους φίλους που δεν γεμίζουν ούτε σκαμπό, μην σκας και μην νευριάζεις με τους θανάτους σου. Ένα επίσης νέο χαρακτηριστικό είναι η επιλογή δυσκολίας, που μεταβάλλει την συμπεριφορά των υπολοίπων αλλά και του παιχνιδιού γενικότερα, κάνοντας το ευκολότερο ή δυσκολότερο, με μια μέση λύση να υπάρχει για τους τυπικούς παίχτες.

Και τι καλύτερος τρόπος να κλείσεις όλη αυτή τη μαγεία σε ένα κουτί, από το να έχεις ένα τόσο μοναδικό οπτικό στυλ; Τα παιχνίδια Oddworld ήταν πάντα βασισμένα στην δική μας πραγματικότητα, αλλά σαφώς επηρεασμένα από το πώς οι δημιουργοί “βλέπουν” τον κόσμο αυτό. Για παράδειγμα, ο ταπεινός Abe δεν ξεχωρίζει ουσιαστικά σε τίποτα από οποιονδήποτε άλλο Mudokοn, ενώ οι Glukkons είναι τεράστια κεφάλια με εξίσου τεράστια γύμνια κάτω από το κοστούμι τους, το “κέλυφός” τους — παίξτε το παιχνίδι ως το τέρμα και θα καταλάβετε τι εννοώ. Η μουντή, μαύρη βιομηχανία RuptureFarms με τα αμέτρητα σκοτεινά και απειλητικά δωμάτια και τις τεράστιες λάμπες αντικαθιστάται από λαμπερά, πολύχρωμα, ζωντανά και αγνά τοπία μόλις ο Abe καταφέρει να αποδράσει. Ο τρόμος παραμένει, αλλά για διαφορετικούς λόγους — μέσα, γιατί όλη η ζωή στην σατανική RuptureFarms είναι απλά ένας καθημερινός τρόμος, ενώ έξω γιατί, απλώς, το άγνωστο σε τρομάζει. Οι τεράστιες εκτάσεις του Oddworld που δεν έχουν καταπατηθεί από κανέναν θα μείνουν χαραγμένες στο μυαλό σας. Και αν είστε λάτρεις του πρώτου τίτλου σαν εμένα, ετοιμαστείτε για δάκρυα συγκίνησης. Το ότι μπόρεσαν να κάνουν τον ήδη ξεχωριστό και πανέμορφο κόσμο του Oddworld ακόμα ομορφότερο εκεί στην Just Add Water, είναι επίτευγμα. Αυτό που η Oddworld Inhabitants κατάφερε το 1997 — δηλαδή να δημιουργήσει έναν πιστευτό κόσμο, με “ρίζες” στον δικό μας ώστε να μπορούμε να δεθούμε μαζί του, αλλά αρκετά ξένο για να μας τραβάει το ενδιαφέρον — αναγεννήθηκε εν έτει 2014. Και ένα τόσο απλοϊκό παιχνίδι κατάφερε να τραβήξει τους προβολείς μακριά από τα ατέλειωτα shooters που κατακλύζουν τα ράφια.

Φυσικά, όλο αυτό δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα αν δεν είχε γίνει εξίσου άψογη δουλειά και στο κομμάτι του ήχου. Ένα εξωτικό, εξωγήινο αλλά και ταυτόχρονα αναγνωρίσιμο soundtrack θα σας συνοδεύει σε κάθε βήμα του ταξιδιού σας, ενώ τα ηχητικά εφέ είναι ακριβώς όπως το 1997 — και δεν εννοώ σε ποιότητα μόνο, αλλά και σε πιστότητα. Είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει σε όλη μου τη ζωή, και ειλικρινά, δίνει ζωή στον ήδη ολοζώντανο κόσμο του τίτλου. Και μέσα στα ηχητικά εφέ, φυσικά περιλαμβάνονται και οι περίφημες “πορδές” του Abe.  Όποιος δεν έχει φάει ώρες από τη ζωή του απλά για να πατάει τα κουμπιά που κάνουν τον Abe να “αερίζεται”, απλά δεν πρόκειται να έχει ολοκληρωμένη ζωή μέχρι να το κάνει. Το καλύτερο κομμάτι είναι ότι δεν είναι απλώς εκεί για να υπάρχει, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι, καθώς αρκετές φορές είναι κομμάτι ενός κωδικού απαραίτητου για την συνέχιση της οδύσσειας. Από αυτό και μόνο φαίνεται η διάθεση της Oddworld Inhabitants να κάνει ένα παιχνίδι-παρωδία του κόσμου μας. Ένα παιχνίδι που λέει άκρως σοβαρά πράγματα, αλλά με εντελώς χιουμοριστικό και χαλαρό τρόπο. Εξάλλου, αυτό που σε κάνει να γελάς το θυμάσαι πιο εύκολα από αυτό που σε κάνει να στεναχωριέσαι. Το να θυμάσαι την φρίκη της σκλαβιάς μέσα από το Oddworld είναι κατόρθωμα για το παιχνίδι, γιατί μια ανιαρή, τυποποιημένη ομιλία για το θέμα δεν θα σου αποτυπωθεί τόσο εύκολα, ενώ τα λόγια που διηγήθηκε η πλέον αναγνωρίσιμη φωνή του πρωταγωνιστή είναι κάτι που όλοι οι gamers θυμούνται. Το ότι τα ράμματα του Abe έχουν χαλαρώσει τόσο με τα χρόνια ώστε έχει την δυνατότητα να μιλάει μας δίνει επίσης την ευκαιρία να ακούσουμε την χαρακτηριστική φωνή του, η οποία είναι αυτή του δημιουργού της σειράς! Ο ίδιος ο Lorne Lanning “δάνεισε” τη φωνή του στους χαρακτήρες του παιχνιδιού το 1997, και το ίδιο έκανε και φέτος. Είναι απίθανο το πόσο μεγάλα κομμάτια της ψυχής τους κατέθεσαν οι κατασκευαστές, οι οποίοι αξίζει να σημειωθεί ότι παρέμειναν πιστοί στους θαυμαστές όλα αυτά τα χρόνια, όντας ενεργοί στην κοινότητα και πάντα δίπλα μας.

Διαθέσιμο για 20.99€ στο PSN του PlayStation 4, μπορείτε να το αγοράσετε ήδη και να πάρετε δώρο μια νέα στολή για τον Abe — κάτι που θα αναγνωρίσουν οι λάτρεις της σειράς — καθώς και πρόσβαση σε έναν ολοκαίνουριο χώρο. Το παιχνίδι θα κυκλοφορήσει αργότερα για PlayStation 3, PS Vita, PC, Wii U και Xbox One, ενώ αγοράζοντας μια PlayStation έκδοση έχετε πρόσβαση και στις άλλες 2 μέσω Cross-Buy, και την δυνατότητα Cross-Save για να μεταφέρετε τα saves σας μεταξύ των εκδόσεων.

Είναι δύσκολο να καταλάβεις τί έκανε το Oddworld: Abe’s Oddysee τόσο επιτυχημένο πριν 17 χρόνια. Ήταν ο εκπληκτικός ήχος; Ήταν ο ολοκαίνουριος κόσμος που χαράχθηκε στις μνήμες μας; Ήταν ο αξιολάτρευτος Abe; Ήταν οι εξωπραγματικές λεπτομέρειες που πρόσθεσαν στον κόσμο οι δημιουργοί; Δεν είναι τίποτα από αυτά, γιατί είναι όλα αυτά. Κάθε ένα από αυτά τα σημεία είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα του Oddworld. Κρίκοι που, αν σπάσουν, το αποτέλεσμα απλά δεν θα είναι το ίδιο. Νομίζω πως οι Oddworld Inhabitants/Just Add Water κατάφεραν να “πιάσουν” τον κεραυνό σε ένα μπουκάλι. Το Oddworld: New ‘N’ Tasty είναι πολλά παραπάνω από ένα καλό παιχνίδι. Είναι ένα παιχνίδι που βοήθησε να κυριαρχήσει η πρώτη κονσόλα της Sony, ένα παιχνίδι που έδειξε πως υπάρχει άπλετος χώρος για νέα, δημιουργικά franchises, ένα παιχνίδι που αποδεικνύει πως τα παιχνίδια πρέπει να θεωρούνται τέχνη (ναι κύριε Jonathan Jones, εσένα κοιτάω). Όχι απλά κατάφερε να συνδυάσει stealth, platforming, endless running (τα κομμάτια του Elum μπορούν να χαρακτηριστούν κι έτσι, με τέτοιες εκρήξεις αδρεναλίνης και απαιτήσεις που έχουν) και επικοινωνία, αλλά κατάφερε να είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα παιχνίδι που λειτουργεί τέλεια. Είναι ένας τίτλος με ψυχή, κάτι που όλοι μα όλοι προτείνω να δοκιμάσετε έστω για μια φορά. Η οδύσσεια του Abe κράτησε μια φορά πίσω στο 1997, αλλά 17 χρόνια αργότερα, είναι ακόμη χαραγμένη στο μυαλό μου όπως ήταν και τη πρώτη μέρα. Και η ευχαρίστηση που προσέφερε το Oddworld: New ‘N’ Tasty δεν έχει ίση. Αν υπάρχει ένα remake, ένα ουσιαστικό remake που άλλαξε τα πάντα πλην της ταυτότητας και της ψυχής αντί να αλλάξει απλά την ανάλυση των γραφικών, που αξίζει να παίξετε αυτήν την περίοδο, δεν είναι άλλο από το Oddworld: New ‘N’ Tasty. Είναι απίθανο το πώς τα μηνύματα που περνούσε το 1997 είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Ίσως φταίει το ότι ποτέ δεν καβάλησε κανένα καλάμι, και δεν ακολούθησε κανένα ρεύμα της εποχής. Το μόνο που ακολούθησε πιστά ήταν το πλούσιο όραμα μερικών ανθρώπων, ανθρώπων που κάνουν το χόμπι μας τόσο όμορφο.

[wp-review]

 

Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!