Ήρθε άραγε η ώρα της εξιλέωσης για το NBA Live franchise ή η ώρα της “σφαγής”;
Όταν φτάνεις στις μεγάλες επιτυχίες και στα μεγάλα σαλόνια, μετά από χρόνια προσπάθειας καταξίωσης και αναγνωρισιμότητας, αρχίζεις να επαναπαύεσαι. Το συνεχές κέρδος, μπορεί να οδηγήσει σε απάθεια και μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι μπορείς να επαναλαμβάνεις το ίδιο μονοπάτι, το μονοπάτι της επιτυχίας, συνεχώς. Ωστόσο, όταν τα πράγματα δεν πάνε κατ’ευχήν και αρχίζεις να πέφτεις, τότε δεν ξέρεις τι να κάνεις. Αρχίζεις να βαδίζεις έναν “γολγοθά”, ο οποίος, δεν μπορεί να σταματηθεί. Όσο και αν προσπαθείς, όποιο σταυροδρόμι ή “στενό” και αν πάρεις, πάλι δεν θα μπορέσεις να ξεφύγεις από τον βούρκο, μέσα στον οποίο έχεις πέσει. Με αυτό το σύντομο εισαγωγικό κείμενο, μπορώ να περιγράψω εγώ την κατάσταση μέσα στην οποία βρίσκεται αυτήν την στιγμή το NBA Live franchise της EA Sports.
Το Live έχει πραγματικά περάσει μέσα από χίλια κύματα. Κυριαρχούσε μέχρι και το 2007 και αποτελούσε τον βασιλιά των μπασκετικών παιχνιδιών, όταν η 2K βρισκόταν εκείνη την περίοδο σε αναζήτηση ταυτότητος και δεν είχε ανακαλύψει ακόμα, τον δρόμο προς την επιτυχία. Απο το 2008 και έπειτα άρχισε η πτώση του franchise. Τα NBA Live 08 & 09 ήταν απογοητευτικά και η EA άρχιζε να σκάβει τον τάφο του franchise. Και ενώ ξαφνικά, είδαμε απίστευτη βελτίωση με το NBA Live 10, το οποίο ακόμα παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου μπασκετικά παιχνίδια, τότε ήρθε το απόλυτο κενό. Η EA αποφάσισε να αλλάξει πλώρη και να κάνει κάτι καινοτόμο για τα λεγόμενά της για το NBA Elite 11, πλέον. Ωστόσο, η οργή των fans ήταν τόσο μεγάλη που το παιχνίδι ακυρώθηκε. Τότε μέχρι και το 2012 δεν ξέραμε τι θα γίνει. Η πρώτη προσπάθεια της EA να επαναφέρει το Live franchise με το NBA Live 13, ακυρώθηκε και αυτή. Τα NBA Live 14 & NBA Live 15, που μετά από χίλια κύματα, κυκλοφόρησαν, απογοήτευσαν. Και τώρα ήρθε και το NBA Live 16. Με μια κατάσταση που να θυμίζει ομηρία και το όπλο να είναι στραμμένο στον κρόταφο της EA, άραγε κατάφερε το NBA Live 16 να αναστήσει ξανά ένα από τα πιο ιστορικά franchises των αθλητικών simulators ή απλά βοήθησε στο να θαφτεί πιο εύκολα;
To NBA Live φέτος, είναι το πιο ρεαλιστικό, από άποψη γραφικών, σε σχέση με τα άλλα των τελευταίων χρόνων. Μέσω μιας νέας τεχνολογίας, οι παίκτες είναι αποτυπωμένοι ψηφιακά πολύ καλά, σε σχέση με τα περσινά δείγματα. Ωστόσο δεν φτάνει την 2K και αυτό το πράγμα θα το δείτε να το επαναλαμβάνω, για κάποιον λόγο, συνεχώς. Το gameplay του NBA Live φέτος, έχει αλλάξει προς το καλύτερο, ωστόσο πάλι υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί χρησιμοποιώντας τα physics σε συνδυασμό με την in-game engine του παιχνιδιού. Οι παίκτες από την μια μπορεί να ντριμπλάρουν κανονικά, όπως και σε ένα παιχνίδι μπάσκετ, ωστόσο, αυτή ακριβώς η χρήση των physics οδηγεί σε πιο αργές αντιδράσεις των παικτών και σε πιο αργές κινήσεις σε σχέση με το NBA 2K. Ένα από τα θετικά που παρατήρησα στο παιχνίδι, είναι το ωραίο pick and roll system καθώς και το pick and pop που δούλεψαν φαίνεται αρκετά στην EA και αποτελούν στην ουσία το βασικό όπλο στην επίθεσή σας.
Επίσης, τα διάφορα plays τα οποία θα σας εμφανίστουν όταν οργανώνετε την επίθεσή σας, είναι αρκετά χρήσιμα καθώς και τα βελάκια που θα σας δείχνουν προς τα που να πασάρετε ή που να προχωρήσετε είναι αρκετά χρήσιμοι βοηθοί. Τα animations στο σουτ έχουν βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με το περσινό παιχνίδι και το νέο shooting system βοηθάει στο να προσδιορίζουμε με πόση δύναμη πηγαίνουμε το σουτ μας στην μπασκέτα και πόσες πιθανότητες έχει να μετατραπεί σε καλάθι. Επίσης, δεν έχεις να αντιμετωπίσεις τις ιδιαιτερότητες του κάθε μπασκετμπολίστα, κάνοντας το παιχνίδι πιο εύκολο, ωστόσο δεν προσφέρει ρεαλισμό, όπως η 2K.
Ωστόσο, πάλι το NBA Live, έχει πρόβλημα στην άμυνα. Τα physics δεν επιτρέπουν πάντοτε την καλή και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των αντιπάλων, με αποτέλσμα το drive τους προς το καλάθι μας να μοιάζει με “βόλτα στο πάρκο”, με εμάς τους ίδιους, απλώς να καθόμαστε και να παρατηρούμε το σοου. Επίσης, το commentary team αντιμετωπίζει κάποια θεματάκια. Παρ’ολο που οι Van Gundy & Jackson είναι από τα πιο διασκεδαστικά ντουέτα στο commentary booth του NBA μαζί με τον Mike Breen, δεν έχουν ξεδιπλώσει το ταλέντο τους και περιορίζονται σε παλιές κλασσικές ατάκες που τις έχουμε ξανακούσει και βαριόμαστε να τις ακούμε. To NBA Halftime Show επίσης είναι ανιαρό και δεν περιγράφεται με την ίδια ζωντάνια που το βλέπεις στην τηλεόραση. Επίσης, ορισμένες φορές, το gameplay σε εμποδίζει να οργανώσεις πραγματικά με τον κατάλληλο τρόπο την επίθεσή σου. Ορισμένες φορές ένιωθα ότι τα ίδια τα controls με εμπόδιζαν και με περιόριζαν σε συγκεκριμένες μόνο κινήσεις, χωρις να μπορείς σε κάποια διαστήματα να παίξεις ποιοτικό μπάσκετ.
Τώρα, ας περάσω στα Game Modes του παιχνιδιού. Ας ξεκινήσω με το Rising Star mode. Θυμίζει πολύ το MyCareer Mode του NBA 2K στις αρχές του. Φτιάχνεις τον δικό σου παίκτη, κάνοντας import, μέσω μιας εφαρμογής από android κινητό, το GameFace HD, το πρόσωπό σου στο παιχνίδι. Η εφαρμογή αυτή είχε τα θεματάκια της, καθώς μου έβγαζε αρκετές φορές ότι το κεφάλι μου ήταν αρκετά πιο μεγάλο για τα δεδομένα του παιχνιδιού και του παίκτη μου, ωστόσο όταν δούλεψε μετά από ώρα, το αποτέλεσμα άξιζε την αναμονή. Μπορείς να καθορίσεις τον τύπο παίκτη που θέλεις να είσαι και να φτιάξεις το ύψος και το βάρος του και το στυλ του. Ειδικά tatooos, παπούτσια και άλλα πράγματα που μπορείς να βάλεις στον παίκτη σου ξεκλειδώνονται μέσω του εν λόγω mode.
Η AI στο mode ήταν απογοητευτική. Για παράδειγμα στο Rookie Showcase, οι συμπαίκτες μου δεν μπορούσαν να κάνουν σχεδόν τίποτα και έτσι αναγκάζεσαι αυτομάτως να κάνεις εσύ όλη την δουλειά προκειμένου να οδηγηθείς στην νίκη. Μπορεί να έγινε σκόπιμα αυτό για να ξεχωρίζει ο δικός σου παίκτης από την αρχή, ωστόσο θα ήθελα λίγο ρεαλισμό πάνω σε αυτό ( και λίγη βοήθεια από τους συμπαίκτες μου!). Γενικά, αυτό συμβαίνει καθ’όλη την διάρκεια του Rising Star, με όποια ομάδα θα σε επιλέξει στο NBA Draft. Μπορείτε να βελτιώνετε τα attributes του παίκτη σας, μέσω διάφορων πόντων που θα παίρνετε από την εμπειρία σας στο παιχνίδι και κλασικά ο στόχος σας είναι να φτάσετε τον παίκτη σας στην κορυφή και στο Hall Of Fame.
Αρκετά ενδιαφέρον το Rising Star, ωστόσο δεν μπορείς να εστιάσεις σε αυτό, όταν το NBA 2K16 έχει ολόκληρο storyline φτιαγμένο από τον Spike Lee. Από τα πιο διασκεδαστικά modes του παιχνιδιού ήταν το online και ίσως ήταν το μόνο, το οποίο μπορεί να κοντράρει στα ίσα την 2K. Διασκέδασα παίζοντας τα διάφορα online modes που είχε, αλλά αυτό που ξεχώρισα και το διασκέδασα με την ψυχή μου ήταν το ΄Live Pro-Am’s Live Run mode, το οποίο μπορεί να περιλάβει μέχρι και 10 human players να παίζουν σε ματς 5vs5 μέχρι τα 21, αλλά και 5 παίκτες να αντιμετωπίζουν την αρκετά εύκολη CPU. To Ultimate Team ( που “κοπιάρει” το FIFA) είναι επίσης μια ενδιαφέρουσα προσθήκη. Δεν ασχολήθηκα πολύ, ωστόσο οι fans του θα το λατρέψουν. Το Dynasty Mode δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου και μου φαίνεται ότι προστέθηκε καθαρά για να υπάρχουν αρκετά modes στο παιχνίδι.
Για να κλείσω, θα ήθελα να πω ότι το NBA Live 16 δεν είναι όπως τα προηγούμενα. Η EA σίγουρα δεν έβγαλε ένα παιχνίδι, που να μπορεί να κοντράρει στα ίσια το NBA 2K franchise, ωστόσο είναι επιτέλους ένα αρκετά πιο βελτιωμένο παιχνίδι σε σχέση με τα προηγούμενα. Οι περιορισμοί είναι αυτοί που στην ουσία το καταστρέφουν ενώ, το gameplay είναι μέτριο προς καλό. Αν η EA μπορέσει με κάποιον τρόπο να κάνει ένα rebuild πάνω στο παιχνίδι και να βγάλει κάτι αξιόλογο, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για πραγματική μάχη μεταξύ της ίδιας και της 2Κ. Σίγουρα δεν θα το χαρακτήριζα κάτι το τέλειο, αλλά πραγματικά ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια από την EA και άλλο ένα σίγουρο πράγμα είναι το οτι το NBA Live δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη ( ελπίζω).
[wp-review]Ταυτότητα παιχνιδιού:
Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: Xbox One
Είδος Παιχνιδιού: Sports, Basketball Simulator
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 01/10/2015
Κυκλοφορεί για: PS4, Xbox One
Εταιρεία Ανάπτυξης: EA Sports
Εκδότρια Εταιρεία: EA
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
