O βασιλιάς των μπασκετικών παιχνιδιών επέστρεψε!
Όπως το παλιό καλό κρασί και το παλιό καλό σπιτικό φαγητό, έτσι και η 2K έχει βρει παραδοσιακά την παλιά καλή κλασσική συνταγή, με όλα τα απαραίτητα συστατικά, προκειμένου να οδηγήσει το NBA 2K στην κορυφή των basketball simulators. Η περσινή προσπάθεια με το NBA 2K15 ήταν κλασσικά καλή, αλλά ήθελε κάποιες βελτιώσεις, που θα έφερναν κάτι το διαφορετικό, μια νέα “πνοή” σε αυτό το ιστορικό franchise. Και αυτό, παρ’όλο που όλες οι κριτικές για το παιχνίδι ήταν καλές παρατηρήθηκε από όλους τους reviewers του. Ευτυχώς για την 2K, η EA έχει μέχρι στιγμής κάνει μια αποτυχημένη καμπάνια επιστροφής του NBA Live franchise και έτσι δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του μπασκετικού πονήματος της 2K. Ωστόσο, φέτος, οι βελτιώσεις που παρουσίασε το Live ήταν φανερές. Και εκεί που νόμιζες ότι υπήρχε ανταγωνισμός, η 2K για άλλη μια φορά ήταν έτοιμη για την περίσταση και παρουσίασε κατά την ταπεινή μου άποψη έναν από τους καλύτερους μπασκετικούς simulators που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, αν όχι τον καλύτερο με το NBA 2K16.
Ο κορμός του παιχνιδιού καταρχάς, πριν προχωρήσω στα βασικά modes δεν ήταν διαφορετικός. Η Visual Concepts και η 2K επέμειναν στον παλιό καλό τρόπο, που τόσο καιρό έχει διασφαλίσει, θα μπορούσαμε να πούμε την επιτυχία που έχει το franchise. Θα μπορούσα να πω, ότι φέτος πέρα από το Story Mode & το Pro-Am, στα οποία θα αναφερθώ αργότερα, δεν είχαμε τρομερές αλλαγές, ίσως και να ήταν οι λιγότερες αλλαγές που έχουμε δει σε παιχνίδι της 2K Sports. Και φυσικά, η εταιρεία μπορεί να έχει έναν λόγο να επαναπαύεται, αφού παρ’όλες τις βελτιώσεις που έχουν παρατηρηθεί στο NBA Live 16, ακόμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ολοκληρωμένο παιχνίδι μπάσκετ που θα μπορέσει να κοντράρει στα ίσια τον simulator της 2K. Όμως, είπα πάλι την λέξη κλειδί. “Βελτιώσεις”. Πρέπει να δώσουμε αρκετή προσοχή σε αυτό, αφού κατά την ταπεινή μου άποψη βλέπουμε ένα παιχνίδι στρατηγικής εκ μέρους της 2K. H EA φέτος έφερε ένα μέτριο προς ελαφρώς καλό “μπασκετάκι”, το οποίο δεν συγκρίνεται με τα τραγικά NBA Live 14 & 15. Για αυτό, θεωρώ ότι πολύ καλά πράττοντας, η 2K πήρε το ίδιο παιχνίδι που είχε και πέρυσι, βελτιώνοντάς το σε ορισμένους τομείς ( που είχαν ωστόσο τα ελαττώματά τους) και περιμένουν τον επόμενο χρόνο για το μεγάλο “μπαμ” της αλλαγής, του νέου. Προτού προχωρήσω, να πω πως τα modes φέτος δεν άλλαξαν από πέρυσι, με την προσθήκη του Pro-Am να ξεχωρίζει.
Το πρώτο mode το οποίο θα ήθελα να αναλύσω αρχικώς είναι το MyCareer. Φέτος, είχαμε ένα τεράστιο “άλμα” προόδου, όσον αφορά τον τομέα “ιστορία” στο NBA 2K16. Είναι απλά απίστευτο το πως η 2K έφερε έναν τόσο πολύ πορωμένο με το μπάσκετ σκηνοθέτη, τον Spike Lee, ο οποίος έχει γράψει έστω με “μελανά” γράμματα ( όσοι είναι fans των New York Knicks & του Reggie Miller ξέρουν, δεν θα κάτσω να αναλύσω ολόκληρη ιστορία, γιατί τόσο παθιασμένος που είμαι και εγώ με το μπάσκετ, θα μου πάρει μια ολόκληρη σελίδα) την δική του ιστορία στον μαγικό κόσμο του αμερικάνικου μπάσκετ, να αναλάβει το Story Mode. O Lee πήρε ένα mode που δεν είχε κάποια ουσία πέρα από το να μιλας με τους συμπαίκτες σου και να παίζεις ματς και το έκανε κάτι το διαφορετικό. Το έκανε μια ιστορία με τον πρωταγωνιστή να έιμαστε εμείς. Το ίδιο το παιχνίδι στο δίνει να το καταλάβεις αυτό από την πρώτη στιγμή. Χρησιμοποιώντας το Face Scan, δημιουργείς τον εαυτό σου και πρωταγωνιστείς σε μια ταινία. Μάλλον, θα ήθελα να το χαρακτηρήσω καλύτερα ως μια mini-ταινία ( γιατί στην ουσία για βιντεοπαιχνίδι πρόκειται) Μου άρεσε πολύ το οτι χρησιμοποιήθηκε ο τίτλος “Living The Dream”, και καλά να χαρακτηριστεί η ταινία που θα παίξουμε καθώς και το όνομα που είχαμε δώσει στον παίκτη μας ως το όνομα του πρωταγωνιστή.
Είμαστε λοιπόν, ένας παίκτης με το παρατσούκλι Freequency Virbations ( aka Freq) και θεωρούμαστε ως ένα από τα κορυφαία ταλέντα στο Λύκειό μας. Σταδιακά, θα πρέπει να κάνουμε επιλογές, οι οποίες θα συζητηθούν με την οικογένειά μας και φυσικά θα έχουν και τις ανάλογες συνέπειες. Θα διαλέξουμε το καλύτερο πανεπιστήμιο και μετά θα ρισκάρουμε να πάμε στο NBA Draft. Το γεγονός, ότι ο πρωταγωνιστής μας παρουσιάζεται ως ένας αθώος μπασκετμπολίστας που εμπιστεύεται ακόμα την οικογένειά του για θέματα που έχουν να κάνουν με τον ίδιο, μπορεί εύκολα να μας δείξει για ποιον λόγο θεωρείται ταινία το MyCareer και την επίδραση που έχει πάνω στο mode o Lee.
Ο Freq δεν έχει γνωρίσει ακόμα την μπασκετική και την ηλικιακή του ωρίμανση. Είναι απλά ένας αισιόδοξος νέος, ο οποίος θέλει να κάνει σπουδαία πράγματα, αλλά ξέρει ότι για να το κάνει αυτό, πρέπει να έχει την στήριξη της οικογένειάς του. Αλλά το παιχνίδι στην αρχή σε αφήνει ( δεν λέω σε ποιο σημείο) με ένα δίλημμα. Είσαι έτοιμος να πραγματοποιήσεις τις απαραίτητες θυσίες προκειμένου να μην καταστρέψεις το πρόσωπό σου, την φήμη σου; Θα μπορέσεις να διαχειριστείς το βάρος που φέρει το γεγονός ότι είσαι ένα από τα κορυφαία ονόματα; Θα προσαρμοστείς ή θα “πέσεις”; Αυτά τουλάχιστον ένιωσα εγώ. Ένα από τα κακά που είχε το mode ωστόσο είναι ότι παρ’όλο που ο χαρακτήρας σου είναι άσπρος, εσύ έχεις μια οικογένεια αφροαμερικανών. Δεν θέλω να δώσω δικαίωμα ότι είμαι ρατσιστής, καθώς δεν έχω κανέναν απολύτως φραγμό, αλλά είναι λίγο περίεργο. Όμως, αυτό είναι μικρό πταίσμα μπροστά στο δημιούργημα του Lee. Ο χαρακτήρας μας θα δοκιμαστεί σε κάθε περίπτωση, αφού θα βρεθεί μπροστά σε οικογενειακές συγκρούσεις, σε δύσκολες αποφάσεις σχετικά με το κοντινό του περιβάλλον, αλλά και θα αντιμετωπίσει δυσκολίες στο εργασιακό του πειρβάλλον. Ζούμε μια πραγματικά απίστευτη ζωή και νιώθεις ότι όντως είσαι αυτό το τεράστιο ταλέντο που καταλαβαίνεις ότι τα “ψωμιά σου” είναι πολλά ακόμα μέχρι να φτάσεις στο πάνθεον του NBA, που είναι φυσικά το Hall of Fame. Κρίμα που μετά την rookie season και τα γεγονότα της, το Living The Dream τελειώνει και έτσι επιστρέφουμε πάλι στους αρχικούς στόχους του My Career, δηλαδή καθαρά ο παίκτης μας να πάει Hall of Fame και τίποτε άλλο.
Επίσης οι νέες προσθήκες ξεχωρίζουν για τις δραστηριότητες του MyCareer. Αρχικά, το MyCourt είναι σπουδαία προσθήκη, αφού με αυτόν τον τρόπο νιώθεις λες και βρίσκεσαι στο δεύτερο σπίτι σου. Οι διασκομίσεις που μπορούν να προστεθούν είναι πολλές, ενώ τα shootarounds δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν. Επίσης, οι δραστηριότητες με τους παίκτες έχουν αναβαθμιστεί αφού πλέον, μπορείς με ορισμένα κριτήρια να αναπτύσσεις φιλίες με NBAers ( ακόμη και με τον Αντετοκούνμπο!). Οι σπόνσορες επίσης δεν θα λείπουν και οι υποχρεώσεις για να παίρνεις τα απαραίτητα VC δεν θα λείψουν. Είπαμε, αληθινή ζωή μπασκετμπολίστα κάνουμε. To Live Practice επίσης είναι άλλο ένα νέο χαρακτηριστικό που δίνει ευκαιρίες για βελτίωση στον μπασκετμπολίστα μας και ευκαιρίες για περισσότερα VC. Προσωπικά, εγώ το διασκέδασα, κάνοντας τα διάφορα challenges τα οποία υπήρχαν διαθέσιμα στην προπόνηση και ένιωσα σαν ένα αληθινό μέρος της προπόνησης μιας αληθινής ομάδας.
Όσον αφορά τώρα γενικότερα, τον gameplay τομέα του παιχνιδιού, τα παλιά καλά χαρακτηριστικά είναι και αυτά τα οποία κάνουν το παιχνίδι να ξεχωρίζει. Η προσθήκη του Kenny Smith στο NBA Analyst Panel μαζί με τους Ernie Johnson & Shaquille O’Neal κάνει πιο ρεαλιστικό το σκηνικό του NBA On TNT που βλέπουμε κάθε φορά πριν ξεκινήσουν οι αγώνες του NBA, ενώ η προσθήκη του Greg Anthony, ενος από τους πιο καυστικούς σχολιαστές στο announcers booth, δίνει άλλο αέρα στις περιγραφές των αγώνων και επίσης μας σώζει από τις αμήχανες περσινές στιγμές, όπου έβλεπες τον Steve Kerr να περιγράφει και να προπονεί ταυτόχρονα. Τα γραφικά είναι υπέροχα και για άλλη μια φορά δείχνουν ότι η 2K δεν αστειεύεται όταν λέει ότι προσφέρει μια από τις πιο ρεαλιστικές εμπειρίες μπάσκετ σε κονσόλα. Ένα απογοητευτικό χαρακτηριστικό, ωστόσο, είναι το ότι δεν έχουμε σωστές ομάδες από την Euroleague. Ναι, σίγουρα υπάρχει μια πλειάδα από αυτές, ωστόσο τα roster τους δεν έχουν ανανεωθεί από τα περσινά και έτσι οδηγούμαι εύλογα στην άποψη ότι η προσθήκη των εν λόγω ομάδων έγινε για λόγους διαφήμισης. Για το Online Mode δεν έχω να πω πολλά, γιατί δεν ασχολήθηκα και πολύ, ωστόσο μου αρέσει πολύ το καινούργιο ανταγωνιστικό mode με κατηγορίες και είναι σπουδαίο να ξεκλειδώνεις κλασσικές ομάδες. Oι servers ορισμένες φορές, είχαν τα θεματάκια τους, ωστόσο δεν σε εμπόδιζαν από το να παίξεις με τους φίλους σου online.
Για άλλη μια χρονιά, λοιπόν, η 2K έκανε το χρέος της. Πήρε ένα αρκετά επιτυχημένο παιχνίδι και το βελτίωσε. Ακόμη και αν οι βελτιώσεις ήταν λίγες, το παιχνίδι παρέμεινε το αγαπημένο των μπασκετόφιλων και απέδειξε γιατί θεωρείται ο βασιλιάς των μπασκετικών simulators. Μερικά ψεγάδια δεν μπορούν να χαλάσουν την συνολική εμπειρία που προσφέρει το παιχνίδι, ούτε και την κληρονομιά των προηγούμενων παιχνιδιών. Ίσως το MyCareer να σας απογοητεύσει στο τέλος, ωστόσο είναι μια αρκετά αξιόλογη εμπειρία. Αν είστε φίλαθλος των sports παιχνιδιών, τότε το NBA 2K16 είναι ένα από τα παιχνίδια τα οποία δεν πρέπει να λείπει από την συλλογή σας.
[wp-review]
Ταυτότητα παιχνιδιού
Πλατφόρμα που χρησιμοποιήθηκε για Review: PS4
Είδος Παιχνιδιού: Sports, Basketball Simulator
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29/09/2015
Κυκλοφορεί για: PS4, PS3, XBOX One, XBOX 360, PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: 2K Sports
Εκδότρια Εταιρεία: 2K
Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!
