Δείτε στο νέο μας Βίντεο: «ΠΩΣ να αντέξεις τέτοια ΞΕΝΕΡΑ σε τέτοιο παιχνίδι | Game Recap #160»

Γιατί να πας να δεις το Blade Runner 2049;

Μπήκε ο Οκτώβριος και οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα για άλλη μια χρονιά. Αυτό σημαίνει ότι θα αρχίσουν να κυκλοφορούν επιτελούς οι μεγάλες ταινίες της χρονιάς, ταινίες που διαφημίζονται αρκετό καιρό τώρα και τις περιμένουμε αρκετοί από εμάς ίσως και χρόνια.

Η μόνη ταινία που περίμενα να δω φέτος, μετά το Ghost in the Shell, ήταν το Blade Runner 2049 (παρελθοντικός χρόνος γιατί είμαι μετά την πρεμιέρα της ταινίας και γράφω την παρουσίαση), και γιατί όπως λογικά θα γνωρίζετε όσοι διαβάσατε το σύντομο αφιέρωμα που είχα γράψει για το Cyberpunk, η αρχική ταινία είναι πολύ μεγάλη επιρροή σε αυτό το είδος επιστημονικής φαντασίας, και προσωπικά, είναι μια ταινία που έχω δει αρκετές φόρες (αυτή και το Fight Club) και κάθε φορά που την βλέπω, νομίζω ότι βρίσκω κάτι καινούριο σε αυτήν.

Πριν λίγες ώρες μπήκα λοιπόν στον τοπικό κινηματογράφο και αφού “κανόνισα” μια μερίδα nachos με ζεστό λιωμένο κίτρινο τυρί (δεν έχει καμιά σημασία για το έργο, αλλά ήθελα να σας το πω) πριν καν τελειώσουν τα διαφημιστικά, απόλαυσα την ταινία Blade Runner 2049.

Θέλω να αρχίσω από τα άσχημα, να φύγουν από την μέση, να πω αυτό που θεωρώ ότι πρέπει να πω, όπως είχα κάνει και στο Ghost in the Shell.

Εάν δεν σας άρεσε το αρχικό Blade Runner του 1982 (αναρωτιέμαι εάν θα το λέμε Blade Runner 2019 από εδώ και πέρα) πιθανότατα δεν θα σας αρέσει και το Blade Runner 2049.

Η ταινία είναι περίπου τρεις ώρες σε διάρκεια και με έπιασε πονοκέφαλος γιατί δεν μπορούσα να ακούω τους γύρω μου να σχολιάζουν χαμηλόφωνα το “πότε θα αρχίσει η δράση;”

Λυπάμαι αλλά σχεδόν όλη η δράση στο σύνολο της ταινίας είναι μονάχα δεκαπέντε λεπτά, εάν όχι και λιγότερο. Το αρχικό Blade Runner ήταν μια ταινία με έναν Ντετέκτιβ και μια έρευνα σε έναν μελλοντικό δυστοπικό κόσμο και αυτό το μοτίβο είναι ο πυρήνας και του Blade Runner 2049.

Ο ρυθμός είναι αργός, εξερευνητικός, τα πλάνα είναι τεράστια για να νιώσει ο θεατής ότι ο χαρακτήρας που ακολουθούμε έχει εκμηδενιστεί από το περιβάλλον και μόνιμα δίνει έναν σταθερά αργό παλμό και μια ατμοσφαίρα στο σύνολο του έργου που σίγουρα θα την χαρακτήριζα με μια βαρετή μέρα σε μια βαρετή δουλειά.

Εάν θέλετε κάτι με δράση, να δείτε καλύτερα κάτι άλλο.

Θα παρατηρήσετε γρήγορα ότι η ταινία είναι στημένη έτσι ώστε να μην χρειάζεται να έχετε δει το αρχικό Blade Runner. Αν όμως το έχετε δει, θα χαρείτε για τις αναφορές στο αρχικό υλικό, θα χαρείτε για τις εμφανίσεις παλιών σκηνικών και το πως έχουν αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων, την παρουσία χαρακτήρων και τις αναφορές σε γεγονότα που εσείς ως θεατές θα γνωρίζετε, οι άλλοι γύρω σας όμως όχι.

Την ταινία την σκηνοθέτησε ο Denis Villeneuve γνωστός από τα Enemy, Sicario και το αγαπημένο μου Arrival ενώ το σενάριο το έγραψαν ο Hampton Fancher που είχε μεταφέρει το αρχικό Blade Runner από την νουβέλα του Philip K. Dick και έγραψε και … εμμ… όλα τα short του καινούριου Blade Runner.

Μαζί του ο Michael Green ο όποιος έγραψε τα μέτρια Green Lantern και Alien: Covenant και το εξαιρετικό Logan.

Έχουν κάνει μια εξαιρετική δουλειά και οι τρεις τους.

Θέλω να βγάλω από μέσα μου το πόσο άριστο ήταν το οπτικό αποτέλεσμα και το πόσο όμορφη ήταν η χρήση χρωμάτων στο σύνολο της ταινίας για να τονίσει την διάφορα της κάθε περιοχής.

Μέσα στην πολυπληθυσμική μεγαλούπολη του μελλοντικού Los Angeles υπάρχουν χιλιάδες πήγες έντονων χρωμάτων, ανάμεσα σε ένα τοπίο βρώμικο και μουντό, διαφορετικό όμως από την πόλη που παρουσιάστηκε στην αρχική ταινία και οι χαρακτήρες με τους διάλογους τους σε κάνουν να καταλαβαίνεις το ότι έγιναν διάφορα γεγονότα που άλλαξαν το τοπίο από τότε.

Το αρχικό Blade Runner γίνονταν όλο μέσα σε μια μόνο πόλη, ανάμεσα στον ανώνυμο κόσμο, στις κακόφημες περιοχές, και η μοναδική του αντίθεση ήταν οι κατοικίες των διαφόρων χαρακτήρων.

Το Blade Runner 2049 πάει μερικά βήματα πιο πέρα και μας δείχνει τον σαθρό κόσμο εκτός της μεγαλούπολης. Έρημα χωράφια που δεν μπορεί να καλλιεργηθεί τίποτα, θερμοκήπια παραγωγής τροφής βασισμένη σε … θα δείτε … εμμ, πλημμυρισμένες παλιές πόλεις, απέραντοι σκουπιδότοποι και ερημωμένα θέρετρα από την υψηλή ραδιενέργεια.

Το κάθε ένα τοπίο με το δικό του διαφορετικό χρωματικό ύφος και στο κάθε ένα μου άφηνε την αίσθηση ότι άλλαζε και ο τρόπος γυρίσματος και σκηνοθεσίας για να δώσει στον θεατή και μια διαφορετική εικόνα και έναν άλλο ξεχωριστό παλμό.

Ειδικά τα γραφεία της εταιρείας του Wallace (Jared Leto) ήταν κάτι ανάμεσα σε όνειρο και το απόκοσμο, που δεν έχει θέση εδώ, μαζί μας στην Γη. Ήταν ισχυρή εικόνα και θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον για διεύθυνση φωτογραφίας αυτή η ταινία πρέπει να προταθεί για Όσκαρ.

Ακουστικά η ταινία έδενε απερίγραπτα όμορφα. Υπήρχαν αρκετά μουσικά θέματα που ήταν παρμένα και βασισμένα από την δουλειά του Βαγγέλη Παπαθανασίου στο αρχικό Blade Runner, υπήρχαν όμως και δεκάδες καινούρια μουσικά ακούσματα που χτυπούσαν την οπτική ατμοσφαίρα εκεί που έπρεπε και όπως έπρεπε.

Θα αναφερθώ και πάλι στα γραφεία του Wallace, για εμένα ήταν το σύνολο αυτών τον σκηνών πολύ ισχυρό και όσα και να γράψω δεν θα καταφέρουν να μεταφέρουν την αίσθηση που μου άφησαν.

Ας πάμε όμως στους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν και τους σημαντικούς χαρακτήρες της ταινίας.

Θα προσπαθήσω να τους αναφέρω σε σειρά εμφάνισης τους και να μην κάνω κανένα spoiler (ίσως μόνο ένα) με την παρουσία τους και τον ρόλο τους στο σενάριο.


Ο Ryan Gosling ήταν ο καταλληλότερος για πρωταγωνιστής σε αυτήν την ταινία και θεωρώ ότι ελάχιστοι άλλοι μπορούν να παίξουν αυτόν τον χαρακτήρα τόσο καλά και η φήμες ότι πρώτα μίλησαν μαζί του και μετά με τον Ford μοιάζει να έχουν ισχυρή βάση τώρα που είδα επιτέλους το έργο.

Έως ο συνθετικός αστυνομικός Κ, ήταν χαρισματικός ο Rutger Hauer αυτού του Blade Runner, ένας από τους χαρακτήρες που ξεχώρισαν στα μάτια μου.

 

 

 


Έπειτα έχουμε τον Dave Bautista σε έναν ρόλο πολύ πολύ διαφορετικό και ήπιο από ότι τον έχουμε μάθει μέσα από το Guardians of the Galaxy. Ο χρόνος του Sapper Morton στην οθόνη είναι ελάχιστος, ο ρόλος του στο σενάριο όμως σημαντικός και για αυτόν τον χρόνο που ήταν παρών ήταν πολύ κάλος.

Μακάρι να δούμε τον Dave και σε άλλους ρόλους πιο καθημερινούς και ήπιους, αν και θεωρώ λίγο δύσκολο λόγο του αθλητικού παρουσιαστικού του και της παλιότερης του βιογραφίας στην αμερικάνικη πάλη.

 

 


Η Robin Wright ήταν αρκετά καλή ως η Αρχιφύλακας Joshi, όμως θα μπορούσε να είναι η οποιαδήποτε ηθοποιός στην θέση της.

Υπήρχε μόνο μια σκηνή στην ταινία που ο χαρακτήρας της ξεχώρισε και νομίζω ότι μόνο σε αυτήν την σκηνή ήθελαν και οι δημιουργοί του έργου να ξεχωρίσει.

 

 

 


Όσο για την Ana de Armas, είναι πιο πολύ στην ταινία από όσο μπορούσα να φανταστώ από τα trailer, άλλα όχι στον ρόλο που είχα υποθέσει και θεωρούσα. Η παρουσία της χαρακτήρας της που ακούει στο όνομα Joi είναι εκπληκτική λόγο της εμφάνισης της και του τρόπου που γίνεται αυτή η εμφάνιση. Σας μπερδεύω νομίζω αλλά θυμηθείτε αυτές τις γραμμές και θα καταλάβετε το γραπτό μου όταν τελικά δειτε το Blade Runner 2049.

Θεωρώ ότι η Κουβανή ηθοποιός επιλέχθηκε ειδικά για αυτόν τον ρόλο, με βάση την γλυκιά παρουσία της, την εμφάνισης της και του ιδιαιτέρου τρόπου ομιλίας της. Δεν μπορώ αυτήν την στιγμή να φανταστώ άλλη ηθοποιό σε αυτόν τον ρόλο, όσο και εάν έχω προσπαθήσει.

Ένα τελευταίο σχόλιο για την νεαρή ηθοποιό είναι ότι εάν μετά από αυτήν την ταινία δεν αρχίσουμε να την βλέπουμε πιο συχνά τότε κάτι έχει πάει λάθος.

 


Η Sylvia Hoeks είναι μια ηθοποιός που μου ήταν άγνωστη μέχρι το Blade Runner 2049. Η Δανή ηθοποιός με τον τρόπο που έπαιζε την Luv σε αυτήν την ταινία ήταν αδίστακτη.

Θα μπορούσα άνετα να πω ότι είχε τον Bolton Ramsey από το Game of Thrones έως ίνδαλμα. Αυτό παραδόξως ήταν κομπλιμέντο και όχι προσβολή.

Όσο είχα δει τον χαρακτήρα της στο trailer δεν μπορούσα να καταλάβω τι είναι για το σενάριο πέραν ότι μου θυμίζει την Rachel και είχα υποθέσει ότι είναι ένα μεταγενέστερο μοντέλο συνθετικού ανθρώπου που έχει σχεδιαστεί για μάχη ή είναι αντίπαλος Blade Runner.

Η αλήθεια είναι ότι έπεσα πολύ κοντά.


Ο Jared Leto νόμιζα ότι έπαιζε για άλλη μια φορά κάτι που του ταιριάζει, τον τρελαμένο πολυεκατομμυριούχο Niander Wallace που νομίζει ότι είναι ο θεός.

Ήταν ανατριχιαστικός, μεγαλομανής με λεφτά και εξουσία που θέλει να γίνεται το δικό του μέσα από την Luv. Αυτοί ο ρόλοι μοιάζει να έχουν σχεδιαστεί ειδικά για τον Leto.

 

 

 


Ο Harrison Ford ήταν ένας άλλος, διαφορετικός χαρακτήρας από τον Rick Deckard της αρχικής ταινίας.

Ο χαρακτήρας έχει περάσει πολλά, έχει πονέσει, έχει λυγίσει και έχει αποδυναμωθεί, όχι μόνο λόγο ηλικίας. Αυτό δεν πάει να πει ότι δεν είναι ακόμα σημαντικός ή ότι δεν είναι επικίνδυνος. Ο Ford πέτυχε τον ρόλο σωστά και δεν με κούρασε η παρουσία του στην οθόνη.

 

 

 


Αναφορά εδώ πρέπει να κάνω στην Sean Young και αυτό θα είναι το μόνο spoil που θα κάνω σε όλο αυτό το κείμενο.

Ο χαρακτήρας της Rachel εμφανίζετε σε μια και μόνο σκηνή της ταινίας, φτιαγμένος από υπολογιστή, ίσως πιο όμορφη από ότι ήταν τότε που γυρίστηκε το αρχικό Blade Runner.

Υπήρχαν φήμες ότι είχε προσεγγιστεί να παίξει στην ταινία και ότι είχε γυρίσει μερικές νέες σκηνές, αλλά από όσο κατάλαβα, απλά είχε ηχογραφήσει λίγο καινούριο διάλογο.

Αυτό είναι κάτι που θέλω να επιβεβαιώσω τις επόμενες ημέρες.


Ειδική μνεία πρέπει να κάνω στην εμφάνιση του χαρακτήρα Gaff από την αρχική ταινία, που υποδύθηκε για μια και μόνο σκηνή μετά από χρόνια ο αγαπημένος Edward James Olmos, δηλαδή o Captain Adama από το Battlestar Galactica.

 

 

 

 


Όπως επίσης πρέπει να τονίσω την παρουσία της Mackenzie Davis από το Halt and Catch Fire που ήταν πολύ ενδιαφέρουσα στον ρόλο της Mariette, μιας συνθετικής πεταλουδίτσας της νύχτας, όπως ήταν και η Daryel Hanna του αρχικού Blade Runner, που ακολουθεί τον χαρακτήρα του Ryan Gosling για αρκετή ώρα.

 

 

 


Δεν έχω να πω κάτι αρνητικό για το Blade Runner 2049, πέραν από την μεγάλη του διάρκεια και τον χαλαρό ρυθμό του που αρκετοί θα τον βρουν κουραστικό.

Δείτε το Final Cut του αρχικού Blade Runner και μετά απολαύστε το Blade Runner 2049 στο σινεμά.

Είναι μια οπτική πανδαισία, με ένα αρκετά κάλο σενάριο, πολύ καλή σκηνοθεσία, πολύ καλή ηθοποιία, είναι αριστούργημα, που πιστεύω θα γίνει σημείο αναφοράς για το μέλλον και θα ξεχωρίσει για πολλούς, ειδικά εάν σας αρέσουν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας με έμφαση στα υπαρξιακά προβλήματα του απλού ή του συνθετικού ανθρώπου, προβλήματα που θα σας βάλει να αναρωτηθείτε, εάν παρατηρήσετε αυτό που προσπαθεί να σας πει ανάμεσα στις χιλιάδες όμορφες εικόνες που χρησιμοποιεί.

Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερα.

 

Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!