007: SPECTRE Review

Μόνο εσύ ρε Bond, μόνο εσύ!

 Ξύπνησα το πρωί της Τετάρτης και ενώ δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι να κάνω, μιας και δεν είχα μάθημα στην σχολή που φοιτώ, άρχισα να κάθομαι, να συλλογίζομαι διάφορα πράγματα, σχετικά με εμένα και τα μαθήματα, όταν κατάλαβα ότι είχα μια μεγάλη νύχτα μπροστά μου. Μια νύχτα την οποία περίμενα για 3 ολάκερα χρόνια, από τότε που είχε βγει η τελευταία ταινία του μεγάλου ινδάλματος που ακούει στο όνομα James Bond. Οι κινηματογράφοι ODEON στο εμπορικό “Πλατεία”, όπως λέγεται εδώ στην Θεσσαλονίκη, είχαν την ανεπίσημη πρεμιέρα για την ολοκαίνουργια περιπέτεια του πράκτορα 007, με τίτλο SPECTRE. Ήδη είχαμε κλείσει εισιτήρια μαζί με έναν φίλο μου από το περασμένο Σάββατο να πάμε να το δούμε και το είχαμε κανονισμένο. Δύο θέσεις, “άριστες”, για να έχουμε και την καλύτερη θέα. Ώρα 12:07 είχε πρεμιέρα ο 007. Όταν έμπαινα στον κινηματογράφο, είχα διάφορα συναισθήματα. Από χαρά, επειδή θα πήγαινα να δω το SPECTRE, μέχρι και συγκίνησης και ρίγης, διότι αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου movie franchises. Έκατσα, το είδα και σας λέω την άποψή μου εδώ στο Busted.

Πριν ξεκινήσω, για όσους δεν ξέρουν, θα πω μερικές “γενικές” πληροφορίες για το φιλμ. To SPECTRE είναι το 24ο φιλμ για τον James Bond, σε σκηνοθεσία, Sam Mendes, ο οποίος έκανε εξαίσια δουλειά και στο Skyfall και επανέφερε στα “αλώνια” το Bond franchise και τον χαρακτήρα του Βρετανού πράκτορα. Πρωταγωνιστής του για ακόμη μια φορά είναι ο Daniel Craig στον ρόλο του Bond, ενώ ο Christoph Waltz υποδύεται την “κεφαλή” της οργάνωσης SPECTRE και τον “αρχικακό” της ταινίας. Νέες επίσης προσθήκες, μεταξύ άλλων, αποτελούν η Lea Seydoux στον ρόλο της Dr. Madeline Swann, της γυναίκας που πρέπει να προστατέψει ο Bond, o Dave Bautista, στο ρόλο του Mr.Hinx, μέλους της SPECTRE και η Monica Bellucci στο ρόλο της Lucia Sciarra, χήρας ενός εγκληματία που σκότωσε ο Bond. Ένα εξαίρετο cast ηθοποιών συμπληρώνεται επίσης από την Naomie Harris στον ρόλο της Eve Moneypenny, του Ben Whinslaw στον ρόλο του Q, του “gadgetάκια” φίλου του Bond & τον Ralph Fiennes στον ρόλο του M, της νέας κεφαλής της MI6, μετά τον θάνατο της Olivia Mansfield, που υποδύονταν η Judi Dench. Ας περάσουμε στην ταινία.

640_spectre_villain_christo

Η ταινία μας ξεκινάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γεμάτη δράση, φλερτ και…μπόλικο Bond φυσικά. Για να μην σας χαλάσω την έκπληξη, το μόνο που θα πω είναι ότι όσα θα δείτε αρχικά εκτυλίσσονται στην πόλη του Μεξικού. Αυτό που αρχικά παρατήρησα, ήταν το εξαιρετικό intro της ταινίας, γεμάτο εξαιρετικά εφέ και αναμνήσεις από τα προηγούμενα film της ταινίας. Πρόσωπα, τα οποία τα λατρέψαμε ή τα μισήσαμε εμφανίζονται στην πιο έξυπνη χρήση των cameos, που σε συνδυασμό με το εξαιρετικό τραγούδι “Writing’s on the Wall” του Sam Smith, βγάζουν ένα απίστευτο αποτέλεσμα. Ο Bond μετά από όσα θα συμβούν στο Μεξικό, τίθεται σε διαθεσιμότητα από τον M και αποφασίζει να πάει στην Ρώμη. Εκεί οδηγείται, μετά από ορισμένα συμβάντα, σε μια οργάνωση, την οργάνωση που ονομάζεται SPECTRE. Εκεί, παρ’όλο που βρίσκεται ανάμεσα σε πολύ κόσμο εντοπίζεται από τον ιδρυτή της οργάνωσης, ο οποίος ισχυρίζεται ότι τον γνωρίζει και ότι “είναι πολύ χαρούμενος που ξανασυναντιούνται μετά από όλο αυτόν τον καιρό”. Πολλοί εκείνη την στιγμή στην αίθουσα, εύλογα αναρωτηθήκαμε “Μα ποια στιγμή; Δεν τον έχουμε δει σε καμία σκηνή των προηγούμενων ταινιών.” Και όμως. Τον έχουμε δει. Ο Bond έχει διασταυρώσει το “ξίφος” του με το δικό του σε όλες τις προηγούμενες ταινίες. Όλα επιτέλους έχουν μια σύνδεση. Θα σας εξηγήσω μετέπειτα τι εννοώ, αλλά και πάλι ακόμα και η καλύτερη εξήγηση και ερμηνεία αυτής της φράσης δεν μπορεί να ξεπεράσει το μεγαλείο της στιγμής, όπου βλέπεις την ταινία.

Αλλά ας συνεχίσω με τις παρατηρήσεις μου. Το SPECTRE, όπως και κάθε άλλη ταινία του Bond, τα τελευταία χρόνια, “κρέμεται” από τα ανθρώπινα συναισθήματα. Είτε είναι η αγάπη, είτε είναι το μίσος, όλα αυτά τα συναισθήματα τα ζούμε στην υπέρτατη μορφή τους. Η ηθοποιία του Daniel Craig, αλλά και του Christoph Waltz, που ακόμη μια φορά δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και σε κάνει να νιώθεις, ότι όντως πρώτη φορά ο Βρετανός πράκτορας της MI6 τα βρίσκει σκούρα, αντιμετωπίζοντας μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉ απειλή, βοηθούν στο να μεταδοθούν καλύτερα αυτά τα συναισθήματα. Ταυτόχρονα, ο ρομαντισμός δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα franchise που έχει βασιστεί στα όμορφα “κορίτσια” του. Η Lea Seydoux δίνει έναν νέο αέρα στην ταινία του Bond και δεν είναι και η πιο εύκολη από τις γυναικείες κατακτήσεις που έχει κάνει ο 007. Αντιθέτως, αντιστέκεται σθεναρά στην ώριμη γοητεία και μάλιστα σε ένα σημείο της ταινίας, βρίζει τον Bond, παρ’όλο που εκείνος, εκείνη την στιγμή, μόλις είχε σώσει την ζωή της.

Η Monica Bellucci, η οποία “έφαγε” αρκετή κριτική, επειδή στα 50 της, αποφάσισε να έχει τον ρόλο ενός Bond girl, για τα λεπτά που εμφανίστηκε, έκανε αυτό που περιμέναμε. Μας μάγεψε και μάγεψε και τον Bond μαζί με το λάγνο βλέμμα της και το υπέροχο κορμί της. Ταυτόχρονα, ο ρόλος της ως Lucia Sciarra παίζει σπουδαίο ρόλο, αφού αυτή είναι που θα αποκαλύψει που είναι το συνέδριο της οργάνωσης SPECTRE, της οποίας μέλος ήταν και ο “μακαρίτης” ο άντρας της. Επίσης, οι στιγμές χιούμορ, δεν λείπουν από την ταινία, ιδιαίτερα στις σκηνές όπου συναντάμε τον Q, τον gadgetάκια φίλο του Bond, ο οποίος είναι ένας αγχώδης, αλλά ταυτόχρονα, φοβερός τύπος που βοηθάει με όποιον τρόπο μπορεί τον πρωταγωνιστή μας, βάζοντας σε ρίσκο την ίδια του την δουλειά.

spectre_5

Επίσης, στην ταινία, η δράση μας είναι ισορροπημένη, διακρίνεται σε δύο “κατηγορίες” και η κάθε μία έχει τον “εκπρόσωπό” της. Από την μία έχουμε την δράση με μάχη σώμα με σώμα, και εδώ είναι που έρχεται ο Mr Hinx, που τον υποδύεται, όπως έχει προαναφερθεί, ο Dave Bautista. Τις προηγούμενες φορές, βλέπουμε τον Bond να είναι ανίκητος και να χρησιμοποιεί τα όπλα του για να κάνουν την δουλειά. Στην περίπτωση όμως του Hinx, τα πράγματα αλλάζουν. Ο τύπος μας παρουσιάζεται σαν φυσιογνωμία και προτού καλά καλά δούμε ποιος είναι, σπάει τον λαιμό ενός μέλους της οργάνωσης SPECTRE, ο οποίος αρχικά είχε προταθεί να βγάλει από την μέση τον James Bond. Η επιρροή που έχει ο Hinx στην δράση της ταινίας είναι τεράστια, σε βαθμό που πλέον να μην τον βλέπεις ως “τσιράκι” της SPECTRE, αλλά ως μια απειλή που πρέπει να πεθάνει. Εκεί που είχαμε “θεοποιήσει” τον Bond , ότι είναι η απόλυτη μηχανή πολέμου, ξαφνικά βλέπουμε τον Hinx να τον έχει στριμώξει στα “σκοινιά”. 3 σκηνές δράσης έχουμε με τον Hinx. Και οι 3 δείχνουν τον 007 να έχει “σπάσει” από τον μυώδη Hinx.

Βέβαια, ο πράκτορας μας έχει “σπάσει” και ψυχολογικά. Και εδώ είναι που μπαίνει η ψυχολογική δράση και ο Christoph Waltz. Ήδη, η ψυχολογία του Bond είναι σε άσχημη κατάσταση, λόγω του θανάτου της πολυαγαπημένης του M και ο Waltz σε μια ακόμη τρομερή απόδοση, τον στριμώχνει για ακόμη μια φορά σε μια άσχημη κατάσταση. Ο αρχηγός της οργάνωσης ονομάζεται Ernst Stavro Blofeld και είναι αυτός, ο οποίος έχει προκαλέσει τον πόνο που έχει βιώσει όλα αυτά τα χρόνια. Όλοι αυτοί οι εχθροί, όλες αυτές οι μάχες. Ο Silva, ο Mr White, o Le Chiffre, o Dominic Greene. Αυτοί οι μεγάλοι αντίπαλοι του Bond, στην πραγματικότητα αποτέλεσαν “μαριονέτες” και υποκινήθηκαν από τον Blofeld πριν την μεγάλη σύγκρουση. Μόνο ένας διεστραμμένος άνθρωπος και ένα σαδιστής θα μπορούσε να βάζει συνεχώς εμπόδια και βασανιστήρια στον Bond, γνωρίζοντας ότι ο ίδιος θα τα ξεπεράσει, αλλά τα ψυχολογικά σημάδια από τις μάχες θα μείνουν μέσα του. Και το υπέρτατο φινάλε, κατά το μυαλό του Blofeld, αυτό που έβαλε την οριστική “τελεία” στην ζωή του Bond ήταν ο θάνατος της πολυαγαπημένης του M, της γυναίκας που αγάπησε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο Bond Girl, της γυναίκας με την οποία είχε μια σχέση η οποία δεν βασιζόταν στην σαρκική ηδονή, αλλά στην αληθινή και παντοτινή φιλική αγάπη, γεμάτη συγκρούσεις και σχέσεις απλής, αγνής αγάπης. Ο πράκτορας μας άραγε θα σπάσει; Θα πέσει θύμα του Blofeld ή όχι; Σίγουρα όχι, ωστόσο θα πρέπει να αναρωτηθείτε πως θα ξεπεράσει το ψυχολογικό τραύμα που του έχει μείνει από όλα όσα έχει πάθει.

daniel-craig-spectre-last-film

Το τέλος μας αφήνει με πολλά ερωτήματα, όπως με το τι θα γίνει με το μέλλον του James Bond; Πάντως, είμαι σίγουρος ότι όπως και κάθε άλλη φορά, “James Bond will return.” Το θέμα είναι το πότε. Για να ολοκληρώσω το review μου, να πω ότι το SPECTRE δεν φτάνει το Skyfall, ως προς το “σκοτεινό” κομμάτι της ταινίας, ωστόσο τα μυστικά που αποκαλύπτονται και τα “φαντάσματα” από το παρελθόν του Bond που εξακολουθούν να τον κυνηγούν και να τον βασανίζουν, αποτελούν έναν αξιόλογο αντίπαλο. Οι αποδόσεις των ηθοποιών είναι εξαιρετικές και ο κάθε ηθοποιός έχει την δικιά του “κλασσική” στιγμή. Λάβετε υπόψη σας, ότι δεν σας έχω αποκαλύψει αρκετά πράγματα από την ταινία που σίγουρα θα σας χαλούσαν την στιγμή, όπου θα την βλέπατε, ειδάλλως θα μπορούσα να γράφω όλη μέρα για το μεγαλείο του SPECTRE. Γιατί μόνο εσύ υπάρχεις James Bond. Μόνο εσύ.

 

Μην μένεις σιωπηλός, σχολίασε και πες την άποψή σου ακριβώς παρακάτω!